|
< terug
geurig nat
Niets te verknoeien loop ik door de laan vergaan
met mooie strikken
en mijn beste weten aan
alleen liefhebbende geesten
om me heen
van hen die waren
van hoog onmachtig staren
rustig lot bewaren
toen de horizon open was
leven grazig mals was
genot niet abnormaal was
het nu in heden nimmer kaal was
omdat het gras toen net zo groen
en geurig nat was
ik weet en vergeet niets van goed
overmoed en enkel voorspoed
in geluk vol overgave half in zeer
weet ik wat toen niet heel was
geschonden leeft ongebonden teer
genieten hoort niet zo buiten en gesloten
geamputeerd fantoom te wezen
hoop als wan in klank omgekeerd
blijft zo mateloos bezeerd
feedback van andere lezers- ivo
knappe titel - hoe het natte kan geuren ...
Dora: Pas gemaaid gras, of na een onweersbui...mmmjjammie
Dank je - Kat
Meesterlijk zoals jij aan het eind rakend sluit, prachtig weer ieder woord. XXXX
Dora: Oef, bloos bloos Poes. Dank je wel. - Danvoieanne
Knap, mooi...
Dora: Dank je wel Anne - Hoeselaar
Ik zie beelden van een leuke meid
dartel spelend in het jonge groen
eens het jonge verdwenen, geheidt
blijken de beelden ander als toen
Willy
Dora: Nee, hoor de beelden zijn hetzelfde, maar er was iets anders mis, maar dank je wel Willy
|
