|
< terug
Geluk
Geluk,
stil glijd je voorbij
aan de poorten van het leven,
fe lichaam,
bedwelmend zoet!
de ijle liefkozing van je armen,
betoverend zacht!
Over zeeën en werelden
word je aanbeden,
geweeklaag is je gebed.
Koningen en bedelaars
wedijveren om je gunsten.
Geen onderscheid kan je echter roeren,
steeds rechtvaardig zaai je tweedracht.
duizend lieflijke namen sieren je kroon.
En toch …
Toch vrezen zij je lichtvoetige dans,
toch willen zij je stappen ketenen,
voor immer,
als gidsen op het kronkelende pad,
waar zij,
dwaze volbrengers van hun eigen lot,
voortstrompelen als blinde schaduwen.
Angst is je heraut,
angst draagt je sleep.
In je duistere sluiers rust het noodlot.
Zij hunkeren naar je
minzame glimlach.
Jij schenkt hen gulle gaven,
hopeloos verloren in de eeuwigheid.
Ween kinderen van haar sombere kleed,
sterk zijn de schouders
die haar kunnen dragen.
feedback van andere lezers- CHRIS
geluk zit van binnen
je naaste
heeft zijn eigen geluk
als jij, je naaste gelukkig maakt
dan deel je in je eigen geluk
als je niet gelukkig bent
met je naaste
zoek dan even vanbinnen
wat jou ongelukkig maakt
nachtdwaas: dank voor je reactie
grtjs Paul - Danvoieanne
Knap
nachtdwaas: danke Anne
grtjs
Paul - ivo
angst als heraut .. mooi mooi
nachtdwaas: danke Ivo
grtjs
Paul - Dora
Klinkt als een klok, inderdaad, sterk de schouders die weelde met gratie kunnen dragen
geluk wordt gewantrouwd, men is zeer gewend aan onvrede dus jaloezie ligt op de loer
nachtdwaas: is maar al te waar Dora
danke
grtjs
Paul
|
