naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Grijsaards

door nachtdwaas

In de paarse zee van
eeuwig deinend licht
verblijven blauwe bomen
als kustplaatsen voor
doelloze zwervers.

Hun verdonkerende armen
beschaduwen in de
valleien van voorbije levens
de velden van
volgroeide geesten.

Eenzame grijsaards
rusten broederlijk
op ruw versteende
gedachten,
mijmeren over vergeten
geliefden,
zuchten om het verleden
dat hen dagelijks
ontglipte.

Nog immer wild
stroomt de rivier van
onblusbare verlangens
haar loop naar het einder
van hun treuren,
breekt door rotsen van
verloren gewaand leven,
om te sterven
tussen de standvastigheid
van mulle zanderige
herinneringen.

Voorbij zijn hun dagen
van onbeheerst struikelen.
Slechts de waarheid van hun
lot schemert door de
onpeilbaar grijze diepten
van hun eindelijk bevrijdde
Levensernst.

Herken je hem nu,
hun levenservarende
Glimlach?

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  mooi beeld...
  nachtdwaas: danke Anne
• VUURKRACHT
  Een stromende terugblik
  van voorbije jaren...
  nachtdwaas: thanks
  grtjs
  Paul
• alie_jankind
  mooie bespiegeling der jaren
  
  slotstrofe: herken je hen ( meevoud) nu ...
  
  hartelijkie groet
  nachtdwaas: toch niet meervoud hoor,
  Herken je "hem" nu,
  hun levenservarende
  "Glimlach"?
  "hem" slaat op "glimlach"
  
  toch fijn je reaktie
  grtjs
  Paul