|
< terug
het doet er plotseling niet meer toe
en dan
opeens
zonder dat je er om vroeg
schrijft de spiegel wit
en is het hart
niet langer jong
twee oudjes op een bank
een zogend kind
volgekalkte onzin
het doet er plotseling niet meer toe
al schreef ik duizend leugens
het wordt stilaan tijd
de ogen te sluiten
en ongemerkt beginnen te leren
hoe te sterven
© eric
feedback van andere lezers- VUURKRACHT
Ook hier raak je met de inhoud van je verzen!
De laatste twee zinnen zou ik wat anders formuleren,
er hapert daar wat in het ritme.
En...sluit nog niet de ogen,
schrijf leugenvrij je verzen!
eric: Ivm laatste twee zinnen: enige suggestie?
Altijd welkom! - Wee
Ik houd van zulk een donker schrijven.
Mooi!
x
eric: Was niet echt donker bedoeld, hoor. Gewoon "mijmerend"...
Dank voor je reactie! - killea
moves me deeply Eric
xx
j
eric: Glad it could,Kilea xx - Dora
ouder zijn geworden
toch gemerkt dus en uitstekend
prachtig doorrookt opgetekend
eric: Tja, de tijd van toen...
Dank je! - Bafbrein
knap. fb van Vuurkracht snijdt wel hout, al vind ik het net mooi hoe de laatste zin te kort lijkt te zijn, prompt eindigt met het woord 'sterven'..
eric: Opgetekende "momenten" kunnen vaak achteraf nog herbekeken worden, dus tips altijd welkom!
Dank voor je reactie! - Danvoieanne
Knap beschreven.
eric: Dank je, Anne! - acronian
treffende verwoording!
eric: Dank je!
|
