|
< terug
Den Ijzeren Weg - Deel 4
Antwerpen Centraal
de wijzers in het groot radiant
leunden tegen het avonduur
ik had wat tijd en genoot riant
van het schemerende clair-obscur
hier gonsde 't van gezelligheid
onder de hoge stalen hemel
wereldgeluiden stegen wijd
op uit het kleurige gewemel
bij de kiosk op het perron
plantte ik hijgend mijn valies
mijn gedachten vluchtten naar de zon
felrood onder het glazen fries
geurgalmen brachten mij in roes
en baadden mij in zoemgeluiden
'k wentelde mij in die smeltkroes
en spoorde dromend naar het zuiden
in pluchen zetels, geboord met chroom
kreunde ik onder gekus en geknuffel
gefluit haalde me uit mijn droom :
… ik miste de boemel naar Steenhuffel !
feedback van andere lezers- Dora
Jaha, ik reisde mee...
om die knuffel totdat...
ik Steenhuffel ook vergat
Aramis: toch erg hé, zo staan dromen op het perron .... - Danvoieanne
Ik reisde even mee...
Aramis: uitgestapt in Boortmeerbeek ? - Wee
De fluit was als
een koude douche
vervlogen was
jouw pluchen roes.
x
Aramis: met een valieske in mijn handen
stond ik daar, mijn mond vol tanden - alie_jankind
mooie metaforen gebruik je ...
groet
Aramis: dat hele station is één metafoor voor de pracht van het leven ! - teevee
Wat een fluit al niet vermag
men zou er van gaan rouwen
al zijn zo zeker negentig procent
van fluiten te vertrouwen
Aramis: klokvast te laat bedoel je ? - killea
intoxication and cuddling on the platform - there's a fine line between cuddling and holding someone down so they can't catch their train....
xx
j
Aramis: no, I was sober ! - Hoeselaar
Of hoe dat men over treinen dromen kan
ja, geloof me, ik weet er alles van
ooit mocht ik achter een stoomlocomotief
dromen, maar dan wel onsportief.
Willy
Aramis: Kolen scheppen ? Doet pijn bij het opstaan he :( - Lucky
moet ik nu overstappen
Aramis: ik weet het niet. Ik zal de chef roepen ...
|
