naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Kom

door nachtdwaas

In de tuinen van het leven,
alleen, dwalend tussen al
diegenen die de tijd nemen
om echt te leven,
samen,
vrij in hun liefde,
zonder dwang,
zonder angst,
zonder dwaze gewoontes,
vrij om te geven
de liefde die zij voelen,
vrij om te aanvaarden
de liefde die hen wordt
aangeboden,
vraag ik Jou mijn Geliefde,
kom,
kom want ik wacht er
slechts op jou.

Jij,
die sluimert in mijn hart,
die doet stralen de waarheid in ons
minzaam samenzijn,
die kan verzachten de dwaze drang
naar eenzaamheid.
Kom, en verzoen je
met de verlangens van je liefde.

Laat mij je er schenken
de zekerheid van mijn gevoelens,
ik zal er immers zijn,
wachtend op jou,
om samen met hen te genieten
van de weelde in ons hart.

Wat zou ik indien jij er niet komt?
Zeg mij waarom zou ik dan nog verder leven?
Zou ik steeds levenloos moeten bestaan
tussen al diegene die weten,
ondergaan wat Liefde is, zonder zelf
te mogen genieten van dat zoetpijnigend gevoel?

Of zou ik, zoals een schilder,
gezeten voor zijn maagdelijk witte doek,
de kleuren moeten mengen om te schilderen
de lijnen die vormen het beeld dat zingt
de tonen van mijn hart, en zo steeds weer
mijn lippen beroeren met Jouw naam?

Zeg mij, mijn Liefste, is de werkelijkheid
dan zo ver verwijderd van de droom
of is het de vertwijfelde hoop
die ons laat overleven in een
bestaan dat niet het onze is?
Daarom vraag ik je,
laat mij je aanbieden de tuinen van het leven
om er samen met mij te dwalen tussen
al diegenen die nemen de tijd om te leven
vrij in onze liefde,
zonder dwang,
zonder angst,
zonder dwaze gewoontes.
Vrij om te geven de liefde die je hart verteert,
vrij om te ontvangen de liefde waarin ik jou
dagelijks wil koesteren.

Kom en wandel samen met mij
de onbezorgde paden van onze harten.

Kom!
Kom en leef het leven dat je verdient
samen met mij
tussen al diegenen die weten,
ondergaan wat Liefde is.

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  Heel mooi...
  nachtdwaas: Danke Anne
• anjer
  nachtdwaas, wat ik hier ook geleerd heb en zelfs nog niet zo lang, is de leestekens en de hoofdletters weg te laten, zelfs de uitroepingstekens, het gedicht op zich zou zich zo moeten laten lezen en dan weet je vanzelf of het een vraag is of een uitroeping, en leestekens zouden het ritme belemmeren. Maagdelijk wit doek zou ik schrijven, de lijnen vormen het beeld dat zingt... Hopelijk vind je het niet erg de feedback, met de beste bedoelingen grt Anjer
  nachtdwaas: dank je voor je opbouwende kritiek Anjer, maar ik hou met toch liever aan mijn manier van schrijven; voor mij zijn leestekens nu net die dingen die mij toelaten bepaalde klemtonen te leggen en bepaalde gevoelens uit te drukken
  grtjs
  Paul
• killea
  a most beautiful love poem natchtdwaas
  xx
  j
  nachtdwaas: Thanks Kilea; she has become my wife and we have two lovely children together
  grtjs
  Paul
• Wee
  Hoe zou jouw lief kunnen weigeren?
  Wondermooi gedicht!
  x
  nachtdwaas: ze heeft niet geweigerd Wee, gelukkig maar want wij hebben 2 prachtige schatten en ééntje waarvoor deze wereld niet goed genoeg was, maar dat nog steeds in ons hart en in ons gezinnetje leeft
  grtjs
  Paul
• VUURKRACHT
  Woorden in een liefdestuin geschreven,
  gelukkig zij, die ze mag aanhoren!
  nachtdwaas: zij is nog steeds mijn lieve echtgenote en de moeder van onze schatten
  grtjs
  Paul
• Dora
  Deze kennelijk over het hoofd gezien. Een prachtige ode...
  aan het leven en al wat ons is gegeven.
  nachtdwaas: danke Dora
  grtjs
  Paul
• greta
  Bij jouw gedichten gaan kijken.. en vond deze.
  Wat overrompelend romantisch!
  Mooi.
  nachtdwaas: Danke Greta
  grtjs
  Paul