< terug
welkom thuis
Het masker eindelijk afgelegd,
een onmenselijk moeilijk moment
Dit is mijn moment, mijn verlossing
Knellende woorden, als doornen in de keel
Snakkend naar adem, gesmoorde tranen
me de mond snoerend
Tot plotseling, aan mijn alertheid ontsnapt,
het schokken van mijn lichaam
Ingehouden verdriet, een verborgen leven
de uitdrijving van mijn kwelduivels,
plaats ruimend voor een immense liefde
een gevoel van verlichting, me meevoerend
naar waar ik thuishoor, naar wat echt van belang is
En ik weet, ik ben eindelijk op weg naar mezelf
Welkom thuis, ik heb op je gewacht!
feedback van andere lezers- killea
super poem Hannlore
xx
j hannelore: dank je killea - arwenn
prachtig
x hannelore: thx, arwenn - Danvoieanne
Prachtig hannelore: dankje anne - julien_maleur
Het ogenblik waarop men zijn ware ik ontdekt, zichzelf ziet met zijn al zijn angsten en frustraties en in zich de kracht ontdekt om te beminnen, om het leven positief te beleven, is inderdaad een echte bevrijding. Je hebt dat gevoel mooi onder woorden gebracht.
JM hannelore: dank je, julien - anjer
er schuilt heel wat verdriet in dit gedicht, gelukkig voor de bevrijding dan, grt Anjer hannelore: 30 jaar verdriet is idd heel wat. de bevrijding was dan ook overweldigend groot - alie_jankind
om tot de kern van je wezen te komen .......
mooi!
groet hannelore: mooi moment om terug thuis te komen!
|