naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Los van een houvast

door elze

mijn kwetsbaarheid deelt in oorsprong
waar tijd als ballast wordt ervaren, het
sterft voorbij de reizen die ik nog
had willen verzamelen

ergens spint de hemel nog wat garen
sproeit de kater zijn water als kaneel
over het verdorde gras, schuift de zwerver
aan bij het ontbijt

de zee blijft het gras maar maaien
en kolft haar borst als nooit tevoor, het is
het leed van haar gespleten boezem waarop
ik mijn hoofd ter ruste leg

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  Graag gelezen...
• Dora
  Mooi is dit, gekolfde kwetsbaarheden
  in vergane tijd vergaard en beleden
• jan
  zeer mooi
• fairy
  Ik hou hiervan: een gedicht dat je gewoon over je heen moet laten komen. De kans bestaat dat je erin verdrinkt als je er te veel over gaat nadenken.
  
  Prachtig!
  
  Wendy x
  elze: wendy, schitterende fb ,,dank