naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

het doffe zand

door elze

mijn boek, schuldenaar van nacht
en slotakkoord jij bent de verwarring
waarin ik de gevallen bladeren raap en
de geur van verval omhels

de tijd misstaat, ik lees het in de krassen
op mijn gezicht

wat kunnen we nog vieren als
gebroken wolken mij stenigen
eenvoud mijn intellect te boven gaat
en mijn wezen zich als een zonderling gedraagt

het evenwicht draagt niet de kunstenaar
maar raapt zijn poëzie in een gretigheid
naar woorden bijeen en sterft gelijk
het doffe zand op een verlaten strand

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  Graag gelezen,
• VUURKRACHT
  Zwaar gedicht, maar goed in verzen neergezet!