naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Dorstig

door warket

Ik doe
een poging
om op te schrijven
wat ik zonet vergeten ben

Weet jij nog wat ik vertelde?
Nee.

Ik heb niet de flair
om een kunstenaar te zijn.
Mijn inspiratie verdwijnt
in een of andere oceaan.

Toch probeer ik mij die
vergeten zin te herinneren.

Ik heb een bloeddorstige honger
om gelezen te zijn
vooral
om wat ik vergeten ben.

feedback van andere lezers

• CHRIS
  AL GOED
• Danvoieanne
  Goed....
• jan
  morgen weet je het weer
  warket: voor zover ik mij gisteren herinneren kan niet
• andremoortgat
  Ik doe een poging om te vergeten wat ik schrijf...
  (scripta manent)
  warket: dat kan ook al kan ik me niet inbeelden hoe dat mogelijk zou zijn
• Wee
  Mooi in vorm!
  x
  warket: De vorm...eerst had ik het proza-doorlopend geschreven en het aan vuurvrouw (mijn levensgenoot) laten lezen. Zij heeft er de vorm aan gegeven. Ik schrijf de ruwbouw en zij maakt het af.
• bragt
  dorstnaar kennis, ook naar deze die men reeds had doch vergat
  warket: Het had niet zozeer met dorst naar kennis te maken maar eerder een ogenblik buikgevoel in de kop, net zoals je in een droom een perfecte zin hebt en ervan overtuigd bent het 's anderendaags niet te vergeten. In mijn dromen heb ik trouwens nooit een potlood en kladboek mee.
• Aramis
  Probeer eens de Zonnevis of Kabeljauw. Van Pangasius ben ik persoonlijk niet geen voorstander .. Klinkt ook zo hersenverstompend katholliek ...
• Hazen
  Weet je het inmiddels weer? :)
  warket: Neen, maar het geschrevene is uit vergetene ontstaan.
• Hoeselaar
  Stel dat daardoor je verleden en heden uitgewist worden wat dan?
  
  Willy
  warket: Hangt ervan af. Een kameraad van mij heeft een hersenbloeding gehad. Het enige dat in zijn kop niet kapot is gegaan is zijn vrolijkheid, en gelukkig kan hij nu, na een lange revalidatie opnieuw voorzichtig stappen. Hij herkent iedereen, maar weet niets meer uit het verleden. Wanneer ik met hem praat is dat in het heden. Als je even weggaat om te plassen en daarna terugkomt zegt hij: "Ha, den Eddie is daar". Door hem begrijp ik nu dat ons bewustzijn materie is, net zoals hart, nieren, lever enzo. Ons leven is zo fragiel, zo breekbaar.
• Lucky
  kijkt die buurvrouw moet je idd wat meer laten polijsten (hahahahaha)
• elze
  je eigen woorden hervinden in de vrees dat jij niet meer bent te denken wie jij bent ..