< terug
Vier gestrekte horizontale
Het leien van mijn linden
na onttakken van verticale
vier gestrekte horizontale
doorbrekend zicht naar overkant
hun kaalheid schuwt het zonlicht niet
rust verplicht tot welgevallen
zo bomen zij in rij van twee
stramme houten vazallen
manmoedig of misschien wel vrouw
verweven zij hun takkentrouw
als wachters van het laatste uur
stormachtig vast voor dag en dauw
hun immer kamerreikend kijken
het overdwarse in hun gaan
leiden zij elkaar door winter
om straks weer vol in bloei te staan
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Goh Anneke wat is dit een mooi gedicht van dit soort van woordkunsten houd ik enorm
Willy Kat : Je laat me blozen Willy maar blij dat je het kan waarderen! - teevee
Ik heb mijn wilgen ook geknot
hun pronkzucht is maar pover
maar na de winter staan ze weer
volop in hun groene (pul)lover Kat : Heerlijke aanvulling op mijn gedicht dank je wel! - killea
Beautiful, Kat
xx
j Kat : Dank je wel Killea! - Danvoieanne
Knap, anneke... Kat : Dank je wel Anne! - andremoortgat
Jouw linden leiden mii, ze leunen
"kamerreikend"uit de camera obscura
hoewel ze in de storm kreunen Kat : Zeker aan zee! - Wee
Beeldend mooi.
x Kat : Dank je wel! - CHRIS
mooie woorden Kat : Dank je wel Chris!
|