naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Mick en ik

door cloclo

Als een levende legende in
middeleeuwse satanskledij
blèrt hij zijn dichtkunst over
de rockliefhebbende bendes
die massaal de razernij van
deze leeuw willen aanhoren.

En de ellende van tevoren is
nu een braspartij geworden
van after-party's en groupies.

Maar zijn slot is vergrendeld
want hij leeft in ivoren torens
en allesbehalve roemloos zal
hij sterven als een virtuoos van
onvriendelijke gitaarakkoorden.

En ik bedenk dat ik eigenlijk
wat al te veel op hem lijk:
schaamteloos en vulgair,
meedogenloos en unfair.

Met één groot verschil:
hij is miljardair en ik...


brodeloos literair.

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  Mooi beschreven...
• andremoortgat
  Wees jezelf, er zijn al andere genoeg(Phil)
  (Ook dakloze literairen zijn soms brodeloos)
• Wee
  I love him!
  En jouw gedicht is ook niet mis :)
  x