naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Verenigd

door viona

Voorbij het genot
Aan gene zijde van de eenzaamheid
De vervulling voorbij
Weg van de nabijheid
Over de verschrikking heen
Door het oog van de angst
In het uur na de extase
Los van de vrijheid
Zonder een verband
Wars van beloften
De twijfel achtergelaten
Niet verblind door rede
Verder dan de passie

Tijdloos
Zonder lichaam of stem
Daar waar je niets meer voelen kan
Voorbij het belang van kennis
Leven of dood of eindigheid daar gelaten

Verdriet, pijn, afschuw en het zwarte git
van uitzichtloze kwellingen
steeds weerkerende trekkende gruwelijke klauwen
verlaten

Het verlangen om te behagen
te zalven in warmhartige zachte
strelingen
weggeveegd

Aan de laatste grens van de menselijkheid
Waar gelukzaligheid en ellende mekaars ogen uitsteken
en krankzinnige onrust de warme nabijheid aanvliegt
En er niets nog overblijft
Niets anders
dan de tegenstelling en de vraag naar het Zijn

Als ik jou daar dan zie
En jij kijkt me in de ogen
Zal ik dan weten dat jij het bent
Jij die in mijn ziel gekrast hebt
Met de griffel van de Herkenning

Zal ik dan weten dat jij het bent
die mijn geest zo diep binnendrong
en je stempel onuitwisbaar drukte in mijn ziel

feedback van andere lezers

• joplin
  geen zijn in het niets
  geen vraag in het niets
  geen antwoord in het niets
  vragend naar een ziel
  prachtig gedicht
• julien_maleur
  Een superchef zou spreken van een goed gekruid gedicht met een overvloed aan smaken. Ik zal het laten bij een gedicht vol van diepe gevoelens.
  JM
• VUURKRACHT
  Emotievolle verzen!
• Danvoieanne
  Emotievol deze.