|
< terug
103- 22 Sterren in Alpenland
Liefde op een hopeloos moment…op een hopeloze plaats
Breng de Edelweiss in ons hart...
Breng Rust , Vrede en alleen een Lullaby…
-------------------------------------------------------------------------
Ik lees de kranten…
---------------------------------------------------
Hier zijn geen woorden zegt men … en toch zijn er
22 benoemde Levende Sterrelichtjes
die schitteren boven Sierre !
Ik hoor de media...…
---------------------------------------------------
Dinsdagavond 13 maart 12 - 20 uur te Sierre
Zilveren bergtoppen verglijden in de gloed van zonsondergang…
Ginnegappend, zingend een bende in de bus …
richting sweet home
Ik volg T.V....
--------------------------------------------------
Hopeloze dag -Hopeloos moment -Hopeloze plaats
Wentelende verscheurende harde doodse werkelijkheid
Laatste kreten, laatste levenszucht verstrengeld
in cocons van gruwelijk scheurende profielen.
Gevoelens verscheurd , gedood door splijtend staal
ook door inertie van 't zijn, de laatste levenskreten.
Geen licht aan 't eind aan tunnel …wel aan 't leven.
Gebroken, weggereten dromen
Wurgende vragen… panisch voor de overlevers…
Tunnelwand dooft 22 jonge levens
Ergens tikken de Zwitserse klokken 21 uur 15
Ik beluister de radio...
-----------------------
Wurgende vragen voor hen die 't zullen vernemen
Gezinnen moeten brokken lijmen
Voeten zoeken steun aan afgrond van 't weten...
Harten weggeranseld tegen beton...
De ziel verscheurd door splijtend opengereten wrak
Gevoelens verbrijzeld in die seconden-schok
Ondraaglijk leed… en die dag geen grenzen
Bangelijk wachten...Is mijn bloed erbij ?
Parelend lijdenszweet
Borrelende onzekerheid bij moeders
over hun gedeelde navelstreng
Lange uren druppelen als tranen
Ik lees de kranten…
-------------------------------
Hier is 't verdict
Moeders in shock, verdoofd in ongeloof
Moedersharten bonken, nog diepgevroren
Tranen komen niet ! Te weinig lucht
Vaders slikken .. kunnen 't niet plaatsen
Beiden beklemmend eenzaam in het wurgend leed
Onontkoombaar nu…
Dit kan toch niet !
Nachtmerrie verdooft, verlamt
Ik volg 't gebeuren...
-----------------------------------------------
De hele wereld ontwaakt in donker paars en
violet van de lentedageraad
Glimlach bevriest overal
Gevoelens en meeleven deinen als tsunami uit
Voeten schuifelen over knerpend grint
Bloemenbergen groeien aan
Rouwenden treuren
Gebedswaken lopen vol
Land staat stil
Meelevende lotgenoten ontsnapt aan 't inferno
Nationale rouw - Stoet van cermoniewagens
die witte lijkkistjes uit vliegtuig tot bij de geliefden brengen
Overal minutenlange oorverdovende stilte
Ook Obama , paus en wereldleiders reageren
Ik mis toch deze dagen…
--------------------------------
Serene rust
Antwoorden die verlichten
Wat nieuws over de buschauffeurs ?
De begeleiders die ook hun offer brachten
Respectvolle stilte rond de rouwenden
En aandacht ook voor onnoemlijk veel kinders en ouders
op deze wereld die sterven door oorlog, honger en armoe
Ik pleit toch deze dagen nog het meest voor !…
-------------------------------------------------------
Een Monument voor de Alpenbloem … de Edelweiss
Die Bloem-als-Baken waar de herinneringen
zich altijd zouden kunnen scharen en kristalliseren.
Een bloem in de diepste kamer van Moeders hart
die het bonzen zou kunnen verzachten.
De Edelweiss …als symbool zou een plaats kunnen zijn
waar gedachten baden in het licht van
't weten te kunnen rusten in de diepste
kamer van meeleven om 't gemist bestaan.
Zij beschijnt ons …overblijvers en verzoent ons met
zuiver licht waarin de 22 zijn overgegaan...
Mijn laatste wens in deze …
------------------------------------------------------
Ik wens dat elke beloftevolle meid of boy van de 22
een Engel-Bewaarder, een Buddy- Batman rond zich krijgt
die hen blijvend opneemt in zijn armen (ringelingen van rust)
die hen ook blijft omarmen en met hun opstijgt naar hun
definitieve plaats aan de sterrenhemel
en hun omgeving vult met miljoenen confetti-slingers
die de melkweg fel doen oplichten...
Die ook dagelijks een Lullaby zingen
in een warme cocon van geborgenheid
en eeuwige aandacht, géén dag zonder liefde van ouders,
vriendjes en allen die hen lief zijn
en dat op een mystieke plaats die wel bestaat ,
maar die we niet kunnen plaatsen of vatten
en dat voor alle tijd hun leven verdergaat
Voor Alle Tijd
Voor Altijd
feedback van andere lezers- joplin
ze blijven allen bestaan
ze leven voort in het hart
van al die hen kenden
er waren die dag geen grenzen
iedereen geschokt, verscheurd
we vergeten hen nooit
heel gevoelige wens verwoord
xxx
andremoortgat: Meelevende, gewaardeerde reactie - Wee
Bij ieder woord stiller, bij 'een Buddy-Batman' tranen ...
x
andremoortgat: Dank voor meelevende reactie Wee - Danvoieanne
Gevoelig onder woorden gebracht...
andremoortgat: Dank voor reactie Anne - Kat
Het hakt erin, onuitwisbaar dit gebeuren, hoe waardig dit gedicht!
andremoortgat: Dank voor aandacht, Kat - killea
A beautiful eulogy Andre
xx
j
andremoortgat: Thanks ...(it was a killing week)
|
