|
< terug
Doorheen verwaaierd groen
Schijn van tegenlicht is broos
vraagt om waarheidsvinding
maar teerheid van het blad verzwijgt
haar kosmische verbinding
het kan niet zijn als zij niet is
sterft al het aardse leven
gewoonteweg neemt men het pad
krijgen zonder iets te geven
haar goden hebben zich verschanst
maar niemand kent nog de gebruiken
ik zag haar en zweeg een tel
toen licht verscheen vanachter struiken
doorheen verwaaierd groen
en bovenaards verheven dragen
schoonheid van een simpel blad
en zon die haar kwam plagen
feedback van andere lezers- Rothe
Mooi gedicht met draagkracht !!!
Kat: Fijne reactie, dank je wel! - hettie35
Heerlijk om te lezen, wat kan de natuur ons veel moois laten zien.
Groetjes Hettie
Kat: Ja Hettie daar val ik voor, maar hou mijn ogen wijd open! - andremoortgat
Groen blijft altijd inspireren
en is ook de hoopvolle kleur
als we een grijze dag hebben
Kat: Dat bedoel ik maar! - Danvoieanne
Mooi,
Kat: We blijven ervan genieten Anne. - joplin
Kat dit is bovenmatig KNAP!
xx
Kat: Wat een compliment , dank je wel Joplin! - Aramis
gevels, door loof aan 't zicht onttrokken,
vergroeien zich met de natuur
kevers en spinnen in barsten en nokken
bevolken geleidelijk de muur
(uit mijn gedicht Verlaten Hoeve)
Kat: Ah, wat mooi! - teevee
In de laatste strofe
ga ik helemaal op
en krijg warempel
'n blos op mijn kop
Kat: Geen groene wangetjes???
|
