< terug
pijnlijke verlangens
De pijn heb ik verdoofd
ik denk aan jou
drink nog een kop koffie
mijn gedachten werpen hun schaduwen vooruit
als een losgelaten wild beest
verlang ik naar je hete kussen
je strelende handen
de warmte van je lichaam
de herkenning van elkaar
de stilte in mijn geest intens
drukt mij neer immens
dan recht ik de rug
slaak een diepe zucht
het leven is nog niet zo slecht
het zijn de kleine dingen
die het doen.
feedback van andere lezers- mobar
Heerlijk om te lezen, soms moet je even de deur uit,
terug in je woning komen, en dan zo'n heerlijk gedicht lezen.
Dit vind ik op een hele mooie manier lief. - maartendeman
sterke beelden: schaduwen als en losgelaten wild beest (losgeslagen past misschien iets beter?). Inelkaar zou ik van mekaar schrijven, maar het heeft zo ook wel iets, volgens mij is daar zelf een poëtische term voor.
inhoudelijk: zalige boodschap! - vlinderman
Het stokt en wringt een beetje teveel. Heb verder ook een suggestie voor volgende regels:
de herkenning van de stilte in elkaar
geluidloosheid in mijn geest intens
immens drukt het mij neer
groet, Frans Vlinderman - VickyLievens
Fenomenaal geschreven!
Groetjes Vicky
- RolandBergeys
wel mooi
in elkaar in twee woorden lazey: okay, bedankt.
|