naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

de deur kantelt

door elze

strijken met de moed die de wind
vervaagt in strepen zonder eind, het
gelach is de hoon die me raakt
maar niet in eeuwigheid bezwijkt

de deur kantelt in een kier van regen
het kraakt zoals het mos laaft
aan water zonder smaak, wie me verblijdt
zal de schaduw wezen die me verrijkt

niets is meer dan het eind waar het stopt
al draaft de einder gaandeweg steeds
verder bij me vandaan, het zicht
herleeft in sterven als het leven is gedaan

feedback van andere lezers

• dichtduvel
  j
• killea
  xx
  j
• andremoortgat
  Kantelen kantelen ook( zonder deur)
• CHRIS
  probeer niet te kap seiz en

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 11

Uitstekend: 5 stem(men), 83%
Goed: 1 stem(men), 17%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 6 stem(men)