|
< terug
Ik vanbinnen
Heb er lang over nagedacht
Om het dan toch uiteindelijk te doen
Me blootgeven
Schrijven wat ik echt voel
Ik ben kapot vanbinnen
Verscheurd door verdriet
Wil het niet meer camoufleren
Ook niet voor mezelf
Ik durf nu zeggen dat ik ween vanbinnen
Dat ik treur om haar
Dat ik haar mis als gek
Dat ik nog elke nacht van haar droom
Droom dat er gepraat wordt
Dat we kunnen terugkijken naar wat er mis ging
Ik mis haar aanwezigheid in huis
Ik mis haar warmte voor mij
Hier uitgeraken, zal niet simpel zijn
Ik voel dat ik mank loop
Ik als een verdwaald dier aan het dolen ben
Niemand duld in mijn omgeving
En al zijn er mensen die open voor me staan
Ik voel dat ik niet in staat ben liefde te geven
Ik ben te erg verminkt vanbinnen
De wonden zijn nog niet geheeld
Ik dacht tijd te snel af te kunnen zijn
Niets is minder waar
Mijn rouwproces is nog niet over
Elke dag wordt dit me duidelijk gemaakt
feedback van andere lezers- geertje
heb j' iemand nodig
om uit te huilen
huilen kunst op zich
een man die dat kan
heeft 'n streepje voor
hoef niets "in return"
troost slechts
bied ik je aan
MAAR JE BENT ZO VER VAN HIER !!!!
mooi gedicht Johan, je hebt even naar binnen gekeken.
dat is goed soms,
liefs
geertje
roggemanj: ik voel ook dat het goed is om naar binnen te kijken
|
