naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

marconist

door ovlijee

in het krijt morsten we niet
maar verkeerden in ons element
bij het lichtend vuur
waarrond generaties schaduwen magies dansten
en vooruitgang knettergek verklaarden
met andere woorden
door een sidderpaal krioelt nu elektries
mompelende ruis maar uit het zwerk
ontvangen pylonen nog steeds de echos
van voorouderlijk verkeer
en leveren het weer over
aan een ander tijdperk
in de hemelsfeer

feedback van andere lezers

• andremoortgat
  Met het krijt morsten we niet
  wij gaven rooksignalen
  als Winnetou of Old Shatterhand
  en gingen Mosterd bij Abraham halen
• Wee
  Bijzonder gedicht, mooi!
  x
• CHRIS
  goe bezig
  ovlijee: thnx
• Kat
  Wat mysterieus maar toch verhalend duidelijk, mooi!
  ovlijee: natuurlijk mysterieus
• killea
  a beautiful poem, Oliver
  xx
  j
  ovlijee: thank u
• aniram
  de tijd in al haar dimensies! Heerlijk om te lezen!
  ovlijee: jep, dimensies!
• b_engel
  graag gelezen!!
  ovlijee: thanx

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 13

Uitstekend: 6 stem(men), 86%
Goed: 1 stem(men), 14%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 7 stem(men)