< terug
kameleon (voor William met een knipoog)
Geladen beladen
vergaan kostbare uren
in wachtend vergaren
van vragen
Klanken kunnen
niet langer meer helen
Tranen vergelen
en breken verleegd
Het woord ligt gekooid
buitenziels te ontbinden
verkrampt in een grijnslach
van macht
Mijn kind ligt verstrooid
aan de borst van een ander
Zijn onschuld vertedert
mijn zeeën aan zog
Een bed in de hemel
kwijnt weg onbeslapen
vervulling van zeepsop
en droom
En zie hoe mijn schoonheid
ontspiegeld vermagert
van brood dat vermaald is
ter trog
De angst zelfs verschaalt
tot een doelloze mare
van zinloze zeep
uit geen mond
De bank die mij draagt
in mijn voelbare stilte
vernauwt elk gebaar
tot geweest
Verlangen naar vlammen
vertering van schaamte
die sluierloos broos
afwezigheid bood
Sla mij ongenadig,
bedrieg mij, verniet
mijn weerloos gebed
met bevrijdend vergif
Geen vloek gaat mij schenden
Waar vel was is eelt
Mijn hart ligt nu hoog
op de drempel verkoold.
Kom zorg voor een tempel
en smoor elk geluid
Louter dit gereutel
met sleutels
die de zevende deur
langs de binnenkant sluiten
en zegen bewaren
voor ooit.
(Moedige moeders
moeten nu eenmaal verdragen
dat lezers de baas worden
diep in hun buik.)
feedback van andere lezers- backie
Amaai Vansion. Schrijf jij op een half uurtje zo'n gedicht. Dat is dan maar weer een bewijs van je klasse. Ik zal maar niet dieper ingaan op het gedicht. Zo'n kracht!!!!
backie Vansion: te rap gepost - er volgen nog enkele (lieve) verzen ... - Ghislaine
Diepzinnig en stemt tot nadenken. - commissarisV
Het is niet mals an...uitstekend geschreven! Vansion: nee. de werkelijkheid is verre van mals. maar jij bent wel mals. (wals...wals...) - drebddronefish
Op jouw tere huidje knappen kleine bloedstroompjes
die snel weer helen en de indruk van eelt wekken
Jij klein klein romanticusje Vansion: :) een heel kleintje dan - SabineLuypaert
waaw
en echt? op half uur??
heodje af en maakt diepe buiging Vansion: Zotteke - ik verdraag geen buigingen... Maar een dame met een hoedje op ... dat heeft wel iets! - RolandBergeys
Intrigerend, Vansion boeiend.
Mijn nieuwste verhaaltje Manuel gaat ook over een moeder... Vansion: Heb het al gelezen hoor. Wacht nog wat met commentaar. Is nog aan 't groeien in mijn koppie.
|