naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Langsheen de tijd

door Kat

Elke stap in duister
verklaart het morgenrood
aan de verstilde nevels
die hangen aan het dode hout
niet loslaten uit gewoonte

elk woord mijn lief
ligt doodgezwegen
in de onvoltooide tijd
maar heb geen spijt
het is mens eigen
dingen te vergeten
die patroongewijs
uit de mode geraakt
niet meer kunnen verleiden

we kluwen oude wol niet meer
voor het spinnen van een nieuwe morgen
dekken af wat is geweest
in avondrood dat duister lokt
voelen wij schuld en boete kwellen
langsheen de tijd die verder gaat
zonder ook maar één vraag te stellen

feedback van andere lezers

• ivo
  eigenlijk vind ik dit zeer weemoedig en tussen de letters lees ik ook verdriet dat als onkruid er moeilijk uit te trekken is.
  knap geschreven -
  Kat: op moeilijke momenten Ivo... dank je wel
• andremoortgat
  Kluwen oude wol niet meer
  "Des mensen"... inderdaad
  Maar toch... hopen wij elke keer
  Kat: We rechten de rug en gaan verder toch Andre!
• jan
  ik volg geen mode....maar dit is mooi!
  Kat: Dank voor je lezen en feedback!

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 3 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)