naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

657-Solitude in echo van oceaan -

door andremoortgat

Daar aan de grens der bomen
worden wolken geboren
waar bergwanden echoën
daar in vallei van
zeven stromen

Waar het nu zo stil is
voorbij alle sporen van
beschaving waren wij
close saam ...geen gemis

Hoorde de echo van oceaan
kende eigenheid van jouw stem
in de vallei van zeven stromen
...'k wist tussen welke
welke echo's jij zou staan

Nu weet ik alleen
hoe duidelijk ik
jouw stem herken
Al is er stilte waar
ik niet aan wen

De impuls van
dagdromen verzacht
jou missen nu ontneemt
mijn zielekracht

Maar deze nacht
weet ik dat wij
zonder dromen
elkaar terug zien
weer samenkomen

Jouw stem, nu zachter
samen luisterend naar
echo ver van oceaan
daar ginds achter

Wanneer is mijn oceaan
herinnering geworden
en hoor ik jouw echo
en weet ik waar 'k wil gaan

feedback van andere lezers

• ivo
  7 of zeven - in gedichten zegt men wel eens dat cijfers not done zijn, maar tja dat is de keuze van de dichter
  
  een mooie reflectie dat wel!
  andremoortgat: Ik moet je gelijk geven
  Zeven zou beter zijn
• killea
  deeply beautiful Andre
  andremoortgat: Thans for passing by

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)