< terug
nog even
nog even,
en de dood
komt me halen
zoals ik laatst
mijn jas nam
en mijn hoed liet liggen
voor een spiegel die niet sprak
een traan rolt
afscheid spreekt gemoed
nog even,
en ik ben weer bij mijn Vader
waar thuiszijn roept
nog even,
ondraagelijk is het tikken
van de klok die mij wijst en roept
seconden minuten uren
onzinnigheid vloekt
want zinvolheid
zit niet in letters
maar in het inzicht
dat hierdoor groeit
nog even,
en mijn echo keert
niet meer weer
mijn leven
begint al te bladeren
tussen de boeken
waar ik zoek
ik had je nog graag wil groeten
een zoen op de wang
in Vlaanderen zijn het er drie
maar ach, wat doet het er toe
dierbaren vergeten
zand dat maalt
scheppen doe je met je handen
en niet met het zwartgallige
dat graait
nog even,
ik sluit mijn laatste lade
het laatste sterkte wat in mij draait
morgen fluiten de vogels
en straalt de zon
de dood
heeft mijn leven
meegenomen
zoals ik laatst
mijn jas nam
mijn hoed
heb ik laten liggen
voor een spiegel
die niet sprak
feedback van andere lezers- danvoieanne
heel gevoelig neergezet Ivo....afscheid nemen....niet gemakkelijk. ivo: bedankt Anne .. - andremoortgat
Knappe beschouwing ivo: bedankt André - Vardar
zeer mooi... het leven heeft mij al lang meegenomen richting dood, enkel mijn omhulsel zit nog op de stoel... ivo: och arme, ik hoop dat het je toch nog eens mooi mag worden en dat je niet sterft voor je dood bent. - bragt
niet simpel ivo: bedankt braqt ..
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 8Uitstekend: 4 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 4 stem(men)
|