< terug
Hou me vast
hou me vast lief nog heel even
nu woorden keren in mijn hart
die ons zo raken
nu emotie mij zo tart
had willoosheid liever
aan tand des tijd verloren
jouw armen om mij heen
om bij jou te horen
jij mijn baken in de stormen
rots die mij beschermen zou
ik het dwaallicht in de twijfel
jij mijn warmte in de kou
nee het is nog niet voorbij
want ik kan je niet vergeten
altijd zal jij bij mij zijn
in het diepste van mijn weten
want liefde is zal altijd zijn
waar alles in verweven ligt
weet ik jouw hart heel dicht bij mij
ook al ben je uit mijn zicht
feedback van andere lezers- danvoieanne
Mooi deze liefde ..... Kat: Dank je wel Anne fijne dag! - andremoortgat
Ik schreef ook zo iets.
ALS IK
Als ik niet meer kan lachen
en de lachbuien komen weer
houdt me dan maar vast
of 'k overleef 't niet meer
Als ik niet meer kan glimlachen
en de ernst slaat mij neer
houdt me dan maar vast
dan komt de lach wel weer
Als ik aan het huilen sla
en tranen komen met tuiten
houdt me dan maar stevig vast
wandel mij, wandel mij naar buiten
Als ik jou niet meer zo warm min
en voelt je toch wat te neer
weet dan...dat duurt maar even
weet dan dat ik het probeer
Kat: Oh Andre wat ontroerend mooi.... - ivo
toch mooi hoe je dit weer gestalte geeft, knap hoor Kat: Dank je wel Ivo! - Vardar
Afscheid is niet altijd afscheid, afscheid kan leven zijn... Het is enkel als we ons afsluiten van ons gevoel dat afscheid afscheid wordt. Kat: Daar zeg je precies de juiste woorden, dank je wel!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 7Uitstekend: 3 stem(men), 75%Goed: 1 stem(men), 25%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 4 stem(men)
|