< terug
Wanneer is nu
De stilte van jouw maan
ijzig als het glas waarin zinderende stralen
van jouw onbereikbare zon twinkelend breken
klinkt onhoorbaar oorverdovend
Eeuwig zichtbaar oneindig belovend
dat je ooit eens komen zal
Kleine woorden worden zo snel groter
in de kamers van mijn hoofd
waarin de schijn van jouw zijn groeit
in verstilde wensen
In mijn geest bloeit, ijlt en verwijlt
elke letter van jouw hand
en niets lijkt wat het is
Hier danst enkel het gemis
in splinters en scherven ontbonden
Waar is het vuur
dat ik in ieder slepend uur dag na dag
in jouw verre nabij-zijn zag
Jij was zo sprankelend
zo gracieus ongenadig
toen je me zei:
"Kom hier -
maar blijf daar,
al mijn vertrouwen
is lichter dan lucht,
grijp het niet vast
het komt ooit vanzelf
bij jou aan, op papier
in het nu."
Ik blijf schrijven met woorden als vruchteloos grijpgrage armen
zoekend naar jou
Al die verhalen, waarin jij mij zoekt en ik jou nooit vind -
Waar ben jij
en wanneer is nu?
feedback van andere lezers- andremoortgat
Mooie binnenkomer
Welkom - danvoieanne
Heel mooi geschreven ....Welkom! - aniram
niet all vragen hoeven een antwoord, heel mooi geschreven! Lees ik pijn doorheen jouw woorden? Pijn gaat ALTIJD over, verdriet hoeft niet helemaal weg te ebben, verdriet is een waardevolle emotie. - joplin
als het wachten niet overgaat
herkenbaar
knap verwoord
mooi
- CHRIS
het nu was de toekomst van gisteren
het nu is het verleden van morgen
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 8Uitstekend: 3 stem(men), 60%Goed: 2 stem(men), 40%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 5 stem(men)
|