naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

geen titel

door Vardar

Mocht het water blauwer worden naarmate de maan wast,

zou je mij dan willen meenemen naar het donker dat lonkt
achter het gordijn die de dag van de nacht scheidt?

zou je mijn ziel willen wegen op de weegschaal van jouw zijn
en mijn hart willen oppoetsen met de sluier van jouw bestaan?

mijn gedachten zijn één en al de jouwe
mijn dromen zijn gedroomd door jou

Eén kind verloren in het paradijs met bloemen en kransen gevlochten in haar haar
Eén kind dat zacht zijn voeten zet op de weg van haar bestaan
de aarde samen veegt op een hoopje wetenschap dat dit het leven is
dat de aarde er altijd zal zijn en dat het losse zand verkoeling brengt in de zomerse middagtijd

Zo te weten dat jouw hand mijn buik verwarmt
dat jouw kracht mijn kracht te boven gaat
dat mijn gezindheid jou levensadem is en
onze liefde verankerd is in ons levenslicht

leg ik mijn ziel in jouw handen
als het vuur dat enkel voor jou branden wil
leg ik mijn hart aan jouw voeten
als een tapijt dat jou voor eeuwig dragen wil

daar waar het water blauwer wordt en
mijn bezieling samenstroomt
in de signatuur van jouw begeestering.

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)