naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Luchtruim

door greta

deuren, iets te hard
met een plofje na, slaan dicht
dit was het dan lief
mijn leven, het korte strijdtoneel
van wat moest en niet mocht
en hoe leuk ik was
jaren terug

treurige kleuren, aardetinten
gebroken wit, dat zegt wel wat
bladroest in de rozenstruik
mieren op het keukenblad
schimmel, houtrot en eczeem

nu op de top schrijf ik de overwinning
zwaai het kleurenlint in de lucht
schiet de vuurpijl als men mij mocht vinden
dobberend op deze kalme zee

feedback van andere lezers

• Vardar
  diep in het hart blijft het bloeden.... een moment victorie, misschien een eeuwigheid maar ooit op een dag komt weer naar boven wat diep in het hart nog aan het bloeden was.
  Zeer mooi gedicht trouwens :)
  greta: Hallo Vardar, dankjewel. Mooi compliment.
• pieter
  Greta,
  Ik vind wat je geschreven hebt uitstekend. Goede woordkeus en ritme. Voor zover ik over dat laatste iets kan zeggen want ik weet niets van de techniek van dichten en ik ben ook 'dyslectisch' wat ritme betreft. Dansen kan ik dus echt niet, was het maar wel zo. Wat echter niet wil zeggen dat ik geen goede swing kan herkennen. Maar ik heb goede smaak en ik proef iets onheilspellends. Dat vind ik onrustbarend, maar je hebt het goed opgeschreven.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
  greta: Dank!
• danvoieanne
  In deze strijd
  zijn er nooit winnaars
  diep in het hart....
  greta: Hallo trouwe lezer Danvoienna, dankje.

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 2 stem(men), 50%
Goed: 2 stem(men), 50%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 4 stem(men)