|
< terug
Het hek is van de dam _*_ De hikke is fan 'e daam
mijn akker ligt ongeschoren
in een waas van ontluikend
groen, staan oogstrestanten
lijnrecht tussen oude voren
wind schept luchten
vleugels vangen licht
zwanen vliegen op
een woerd duikt onder
in een volgelopen spoor
valt nog een drup
ik scherp mijn messen
als nooit te voren
aarde snakt naar adem
_*_
De hikke is fan 'e daam
myn eker is noch net skeard
yn in waas fan ūntlūkend
grien, stean wylde stoppels
strielrjocht tusken ālde fuorgen
wyn skept loften
fleugels fange ljocht
swannen fleane op
in jerke dūkt ūnder
yn in fol spoar
falt noch in drip
ik slypje myn messen
as nea tefoaren
myn ierde snakt nei siken
sinne_*_skyn
feedback van andere lezers- geertje
moeder natuur zal "een weeskind" worden als jij haar (ver)laat
HEMELS gedicht synneskyn
ook de vertaling erbij blijft boeiend.
maak jij eerst de Friese versie of werk je andersom ?
dat integreert me nu...
dit gedicht...dit gedicht..is gewoon perfect
uitvergroten, inlijsten en een cultureel centum in,
om er nooit meer verwijderd te worden, IK MEEN HET
liefs
sinneskyn: dank je geertje, ik kijk voel en denk in het Fries, ik schrijf in het Nederlands, dan vertaal ik het weer, gek he? Soms schrijf ik wel meteen in het Fries, maar vaak is het andersom.
Ik ben geen podiumbeest en ophangen in een cultureelcentrum, nou nee...misschien lijst ik het in voor op de schoorsteenmantel:)
groetjes hil - commissarisV
Dat doet niemand je na, dat schrijven over de natuur. Beide versies zijn mooi maar het Friese exemplaar is top!
sinneskyn: dank je CV, ik stond er gewoon stil...
doet me goed, dat je het Fries zo aanspreekt:)
groetjes Hil - mistral
ik "ruik" je gedicht ! de aarde dampt als het ware ! ik hou hiervan!
sinneskyn: dank je mistral voor deze prachtige reactie!
groetjes Hil - Leona
Ząlig gedicht!
Ik heradem er zowaar zelf bij ...
sinneskyn: dank je leona, wat een mooie reactie!
groetjes Hil - jean_loeckx
Ach, Snsk, dit is ook een zo mooie. Nu de desolaatheid van je innerlijk landschap mag ik vrezen.
Dat zware innerlijke polderland van je.
Je kan soms zó triestig mooi eenzaamheid dichten.
Zo raak onvatbaar, middenin de tweespalt die het ploegmes in zuchtende gronden trekt.
De vruchtbaarheid van begeerte, van moeite, van bloed, zweet, en tranen.
sinneskyn: je omschrijft raak mijn aarde Jean, dank je voor deze mooie reactie ! (en toch ook een wereld volop sinneskyn :)
groeten Hil
|
