naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Tongsoezen

door eisenik

We trekken
en laten onze sporen verraden
waar we willen komen
Smachten naar de snelheid
die ongenaakbaar
de knopjes in onze handen roert
In de soep van rechtlijnigheid
door de maag valt als een steen
in het hand waarmee men werpt
naar zichzelf in een vloeibare spiegel
waarop we ketsen en hopen verder te geraken
trekkend aan de leiband waarin we huizen
snuivend en slikkend tegen de krachten in
laten we onze geur verraden
waar we nooit zijn geraakt
knikkebollend voor een moment
dat zichzelf beamend
de overgave ingezogen wordt
tot het niet meer bestaat
buiten de duim die tegen het gehemelte
binnenstebuiten de wanhoop tekent
dat we zelfs met alle ruimte uit de mond
niet voorbij onszelf komen

feedback van andere lezers

• Leona
  knap,
  heb het wel een paar keer moeten herlezen,
  't gaat wel diep
  
  
• geertje
  "in het hand waarmee men werpt"
  
  "de hand", moet het zijn, denk ik
  verder inderdaad "diepgaand"
  groet
  
  eisenik: ben ni voor niks van antwerpe he ;)
• Vansion
  Dankzij je gewillige uitleg bij mijn vorige feedback vind ik hierin beter mijn weg. Je zien is boeiend en absoluut het lezen waard. Toch vind ik dit werkje zo overvol dat het directheid mist. Het spreekt enkel tot mijn hoofd en slaagt er niet echt in me te "pakken".
• Lucky
  wel diep.....diepdiep (een paar x herlezen)
  
  Lucky
  eisenik: men durft me al eens hermetisch noemen ...