naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Schone schijn

door aquaangel

Geen rozenblaadjes sieren naaktheid
dat eerder verging in ochtendmist.
Ruiker bleef achter in de kom van kussen
dat ik meerderenmalen heb liefgehad
ook verwenst en tranen vergoten
in de poel van eenzaamheid.


Eigen verlangens maakten wensen.
Op zijn plaats streelde ik wangen
evenals die van mijzelf.
Alsof het om ware liefde ging
kraste de grammofoonplaat
door mijn selectief geheugen heen.


De waan leefde eigen leven,
een spiegelbeeld dat welkom kust
en vraagt hoe de dag eerder verging.
Gemaakt gelukkig, tot de dood ons scheidt.
Geen misdaad zo cru als in deze,
hoe ik jaren de eenzaamheid onderging.

feedback van andere lezers

• geertje
  uitstekend gedicht !
  enkel dit:
  de schoonheid van jouw woorden...is wonderbaarlijk
  de inhoud is iets minder mooi...maar "voorbij" hoop ik.
  
  kus (lang niet zo mooi als die van jou)
  geertje
  
  aquaangel: dankje geertje
  jááá dit is van voorbij
  gelukkig maar
  al heb ik daar
  waarschijnlijk zelf ook debet aangehad
  natuurlijk.
  
  x
• kronos
  de façade die frustraties verbergt, gelukkig kan je ze hier kwijt !
  aquaangel: stom dat naderhand als je het overleefd hebt
  en je de geschreven woorden weer in een weegschaal
  legt het er ineens toch anders uitziet maar ja dat is naderhand