naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

eenzaamheid

door sabine

in het grote open veld
klappert het hekje monotoon
elke drie seconden
futloos, stram en loom

naast het hekje, afgehangen
staat het mannetje oud en kaal
stil zwijgend voor zich uit te staren
met zijn onvertelbaar verhaal

door het leven bijna achterhaald
stopt hij zijn sagen in de koude grond
een zeldzame grimas verraadt zijn laatste adem
in één zomerbries verdwenen alsof hij nooit bestond

feedback van andere lezers

• drebddronefish
  Mooi beeld, graag gelezen, groetjes
  sabine: (beetje late reactie maar ben op vakantie geweest)
  dank je voor de reactie Sabine
• vlinderman
  Bijzonder speciaal beeld, dat van een oud mannetje dat zijn sagen in de grond verloren plant. Ik moet bekennen dat ik ervan genoten heb. Ik heb wel enkele suggesties, die ik je niet wil onthouden. Je ziet maar of je er wat mee wil doen:
  
  => met zijn onvertelbare verhaal: ... onvertelbaar verhaal (ritmisch beter, regel klinkt vloeiender)
  => een zeldzame grimas verraad zijn laatste adem: verraadt
  => in één zomerbries verdwenen of dat hij nooit bestond: ... verdwenen alsof hij nooit bestond (het andere neigt volgens mij teveel naar dialectiek)
  
  groetjes, Frans V.
  
  sabine: na beraad van de jury zijn alle aanpassingen gehonnoreerd
  grapje, erg bedankt voor de reactie
  
  Sabine