|
< terug
Alde dong
It is ierdetsjuster
as ik stienkāld,
djip ūnder de fodden krūp
yngeand
is de rook fan
oerkōgjen
it jarregat is leech
fersźde grūn
benimt
my de siken,
ik wrot omheech
moarn ferskjinje ik myn bźd
_*_
Oude mest
het is aardedonker
als ik steenkoud,
diep onder de dekens kruip
indringend
is de geur van
eindeloos herkauwen
de gierkelder is leeg
verzadigde aarde
verstikt
ik wroet omhoog
morgen verschoon ik mijn bed
sinne_*_skyn
sinneskyn | 16 mei 2006
feedback van andere lezers- geertje
die laatste zin, dat is ....
ontwapenend, dat maakt het AF!
respect
(kan jij ook echt "fries spreken" vraag ik me steeds af.
liefs
sinneskyn: Dank je geertje, die laatste zin, ja daar ligt veel in...
(was de lakens met sunlight sjippe)en ja, ik spreek Frysk
groetjes Hil - feniks
Sinne, misschien die koe eens uit je bed halen... :)
sinneskyn: dank je feniks, die koe loopt heerlijk vrij in de wei:)
groetjes Hil - Vansion
Heb zin om te jubelen ...klokken te luiden ...
Het is zo heerlijk om te zien hoe jij letterlijk en figuurlijk je eigen taal gevonden hebt waarvan ik het voorgeborgte ook gelezen heb. Onmiskenbaar is dat 'verschonings'proces al begonnen. Dat vertelt mij je voldragen, gelouterde woord- en beeldkeuze en de ritmische boog van aardedonker tot omhoog.
Het bedritueel lijkt mij puur een kwestie van 'voltrekken'. De gierkelder is leeg. Je stelt het vast...
Sorry. Ik ben nooit op interpretatie uit. Maar hier kan ik eigenlijk niet meer anders. Bevreemdend hoe we op deze site willens nillens zicht krijgen op elkaars groei. Ik hoop dat je je niet teveel bekeken voelt nu...
sinneskyn: Dank je An, voor je prachtige reactie ! Ja, het verschoningsproces is al begonnen...Ik voel me niet bekeken hoor, het doet me heel goed om jouw reactie te lezen. De groei is zichtbaar en ben dankbaar, dat je me dat laat weten..
groetjes Hil - mistral
telkens ik een gedicht van jou lees voel ik me intens verbonden met de natuur en "ruik" ik het (voor mij) hoge noorden, jouw beeldspraak is zo intens en prachtig!
Proficiat !
sinneskyn: Dank je mistral, de natuur en mijn roots liggen er, en die koester ik en nu is het tijd om te verschonen...Fijn om te weten, dat je die verbondenheid met de natuur ook voelt tijdens het lezen.
groetjes Hil
|
