naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

'n Zonnige schijn

door verilan

Toen de dageraad
nog zwijgend sprak
tuitte ze haar lippen
en beroerde de
aarde vluchtig
wiegde dus zo de
wereld wakker

Enkele uren later echter
proestte ze haar laatste
stralen uit
en blies ze de jongen
'n zwaar vaarwel
tegemoet

Zo beleefde hij
elke dag uitbundig
de verrijzenis van
z'n zonet
ingeslapen moeder