< terug
Plioceen
(bij het Versteende Woud op het eiland Lesbos)
Het woud versteent,
zingt de vink -
als een voorhistorische vink
dan al zingt.
Ze vlucht en vliegt en vliegt, en
laat miljoenen jaren achter zich
sudderen in het zonlicht.
De kameleon weent
en de leguaan laat zich gaan,
maar de pelikaan rekt zijn nek,
scherpt zijn bek,
en trekt naar een plas,
alsof er nooit
een Plioceen was.
Een tyrannosaurus -
lees: een aftandse mus -
verteert een stenen mug,
nog wat lava uit een vulkaan,
en ooit… komt nooit meer terug.
- uit: Logboek van een huwelijksreis, ook op deze site gepublcieerd -
feedback van andere lezers- Aramis
deze iguanodon las het graag.
Vanuit Bernissart,
groet
aramis RolandBergeys: Dank je wel, hoor. - lanseloot
Dit is een gedicht over relativiTIJDstheorie. Heel mooi. RolandBergeys: Had het zo nog niet bekeken, haha. Dank je. - geertje
intrigerend gedicht
graag gelezen en herlezen ! RolandBergeys: Hartelijk dank! - aquaangel
wel goed
maar ik vind een mus niet aftands.. aaahhhh RolandBergeys: Maar in dat geval, en toén, amai!... - kronos
een streep geschiedenis , knap ! RolandBergeys: Hoewel, niet zo wetenschappelijk benaderd. Dank je. - teevee
Heel mooi! RolandBergeys: Dabk je wel! - wim_veen
een absurde fabel, de tyrannosaurus rex in mij heeft het moeiteloos verslonden en verzwolgen RolandBergeys: Thx, Wim. Dank voor het af en toe graven in m'n werk ook. - Lucky
in vogelvlucht......
Lucky RolandBergeys: En hartelijk dank voor het graafwerk! - drebddronefish
Zeer origineel, kun je die eerste vink niet vervangen door vogel?
groetjes RolandBergeys: 'ns over denken, idd! - SabineLuypaert
ik protesteer mee tegen de aftandse mus
musjes zijn zo lief RolandBergeys: ja hé! Thx! - kapiteinsebbos
knap!
RolandBergeys: Oeps, dit was alweer verdwenen in de tijd voor mij. Thx. - ivo
heel mooi RolandBergeys: Thx, Ivo! - erinneke
van deze heb ik echt genoten, dit vind ik zonder meer één van je betere RolandBergeys: allez, merci, ik vind dit ook wel plezant - vladimier
lees : een aftandse mus, maar een schitterend gedicht.
RolandBergeys: dank je, Vladimier
|