Volg ons op facebook
|
< terug
openbaring
Ben ook jij soms moe
zo moedeloos en droef te moede
je zachte en beproefde pogen
even hoopdoorschijnend
als linnen dat te vaak
gewassen is?
Word ook jij dan stil
zo ontoereikend klein te moede
van machteloosheid gans gelooid
even verstrooid gebroken wit
als kroonblaadjes beloken
rond de bron?
Mag jij mij ik jou
dan niet troosten, vreemdeling,
broos, nauwelijks hoorbaar
en net niet woordeloos verdicht?
Elkaar raken openbaart
dat niet en nooit te doven is
het Licht!
feedback van andere lezers- mistral
Ann, je raakt me diep, geen woorden voor
Vansion: daarin zijn we verbonden, zus ... - Aramis
ik hou wel van je woordkeuze al vergen de doorwrochte zinnen een herhaalde lezing. De charme van poëzie dus ;)
Groet
Aramis
Vansion: Van doorwrochtheid kun jij wel meespreken , hé ... Je bent veel meer dichter dan ik ... Misschien inspireert dat mij ook wel ...
Zo'n echt vol gedicht komt er bij mij maar zeer zelden uit ...Meestal teken dat er iets vast zit... Ik voel mij beter in proza-vel... eigenlijk. - geertje
je zachte en beproefde pogen
even hoopdoorschijnend
als linnen dat te vaak
gewassen is?
wat zeg je dát mooi An,
...het Licht!.... jij bent een lichtpunt in/met dit gedicht ! echt mooi !
groet
Vansion: allemaal op tijd en stond eens in de put, aan de rand ervan, voeten op de grond en voor de hemelpoort ...
zolang de ene de andere een handje reikt komt elkeen terecht ... soms geloof ik dat ... maar niet altijd ... - aquaangel
wonderschoon
voel me haast aangesproken ;)
Vansion: Zo mag je het voelen. Zo is het bedoeld. schrijvend en lezend raken wij elkaar bij momenten. En ... dat maakt soms veel goed. - feniks
Dat is nu poëzie : omschrijven wat je niet gewoon zeggen kan.
Als er iemand op deze site de naam schrijver of dichter waard is, An, dan ben jij het wel.
En toch wil ik even 'heiligschennis' plegen :
... soms moe
zo moedeloos en droef te moede
...klein te moede
Is dat niet van het moede te veel ? Daar sneuvelde je 'uitstekend' :)
Vansion: ja raf. da's van het goeie teveel. ik wou de sfeer teneerdrukken met iteratief duwen. de meeste zieltjes hebben zo'n massa niet nodig ...
ik vind trouwens de ganse teneur van dit gedicht erover. ik voel mij een beetje een leugenaar als ik zo'n dingen schrijf. dit schuchtere geloof is rapper weg dan dat het schrijven duurt ... - Memoire
Als linnen dat te vaak gewassen is..
Eén van de mooiste die ik vandaag gelezen heb..
Vansion: dankje ... dan geraakt het hoog tijd dat je zelf je steentje bijdraagt ... ik verkies de jouwe boven de mijne! - Ghislaine
Grote klasse.
Vansion: weet dat je bij de minderheid hoort die die hoofdletter verdraagt ... - elze
prachtige openbaring
liefs,,elze
Vansion: soms voel je dat écht ... soms hé ... - haynee
af en toe een beetje te 'verheven' taalgebruik (naar mijn gevoel he), maar wel mooi !
haynee x
Vansion: vind ik ook - komt uit een periode dat ik nog met mijn koppie in de wolken zat - is gelukkig over ... - backie
Over een depressie? Of lees ik weer te zwart?
groetjes. backie
Vansion: mss. over hoe je eruit kunt geraken - is idd. uit een zwarte periode die gelukkig al lang gepasseerd is - maar wel past bij wat je hier zoal leest - drebddronefish
Het valt me ook weleens zwaar en ja troost, tja wat is dat, een klein dingetje zoals je zegt. Je mag me altijd eens bellen:-)
Vansion: I know - We're not alone - Eigenlijk vind ik dit een redelijk hypocriet gedicht - Het is maar zeer zelden waar ... - rinka
drie keer ja. ja! zelfs.
het gewassen linnen is prachtig en triestig juist.
het klinkt hoopvol. sprekend van liefde in vele vormen tegelijk.
ik hoor je zo graag bezig over het leven hoe jij het ziet. het gééft leven.
Vansion: ach rinka ... woorden zijn niets vergeleken bij ... jeweetwel - RolandBergeys
Mooi, hoor! Ja, ik lees veel. Graag ook.
Vansion: Retour van je bedankingswoordje op het forum. Ik schreef ooit een bedankingsversje voor de site... heb het hier afgebold voor een paar maand ... ben toen teruggekeerd ...
Dat versje is intussen onzichtbaar gemaakt ... Ik zal het terug ontbloten... voor jou en alle anderen... - SabineLuypaert
Mag jij mij ik jou
dan niet
dat blijft hangen
en ja dat gevoel zo knyudde helaas ook bevestigebd beantwoord van hieruit
Vansion: soms lijkt het alsof het niet mag hé ... allé ... is bij deze dan toch gewoon effe stamelend geflikt ... - ivo
An dit is een heel mooi gedicht het raakt me meer dan wat dan ook. De emotie die je hier beschrijft gaat over, en ik ben haast zeker dat dit vanuit de ruwe realiteit is geschreven, anders was de doorleefde adem die doorheen het stuk woei, niet zo pakkend op mijn longen en mijn geest.
Mag jij mij ik jou
dan niet troosten, vreemdeling,
broos, nauwelijks hoorbaar
en net niet woordeloos verdicht?
Elkaar raken openbaart
dat niet en nooit te doven is
het Licht!
Maar al te vaak is dit een feit dat troost niet aan de mens is besteed, vaak omdat die niet weet hoe het moet.
Het Licht waarover je schrijft met een hoofdletter bedoel je daarmee wat Johannes bedoelt ?
Ik lees je heel graag ..
Vansion: Als ik wist wat ik met het Licht bedoelde zou ik het juiste woord bij zijn lurven pakken. Ivo, ik ben geen dichter, ik zoek echt niet naar mooie beelden. Beelden vertalen mijn armoede ... onmacht omdat de taal te kort schiet en ons vatten van de realiteit ook.
Maar ja, het Johannesevangelie is geweldig, en het Licht dat de duisternis niet aan wou nemen inspireert mij. Ik grijp vaak naar religieuze taal terug. Dat wérkt niet steeds. Het is minder en minder gemeengoed. Jonge schrijvers zullen ook nog die pedalen kwijtraken en het helemaal van hun eigen verbeelding moeten hebben. Nochtans is het zo heilzaam te kunnen putten uit iets collectiefs.
Wat troost betreft: Er wordt vaak zo meewarig over gedaan. Alsof troost niet nodig zou zijn of niet zou mogen. Mooie gebaren worden rap verdacht gemaakt.
Doorleefd? Ja hoor. Maar ook verteerd hoor. - CaptainNorth
ok, ik beloof het.
I'll shine all the way.
x
Vansion: Pfff dit is een flutdicht. Vind ik nu achteraf zo. Hoop dat mijn proza toch een héél klein beetje beter is. Dat zou ik eigenlijk willen weten nu. Allé ... een schop onder mijn gat ... zoiets.
|
