< terug
Schildpadliefde
Schuifel de schildpad sjokt smoorverliefd door de tuin.
Over bonkige bobbels en bultige bladstengels klimt hij
dwars door het dorre duizendschoonbed. Langs
parmantige pinksterbloemen, pioenen en pepermunt
vervolgt hij vol liefde, met vlinders in zijn buik
de lange tocht langs de lieftallige lendenen van zijn geliefde.
Steels streelt hij de strakke lijn van haar groenzwarte strepen,
barstensvol begeerte drijft zijn bonkend hart hem bloedend
door de doornige stengels van de duindoorn. Liefdevol
plaatst hij zijn paddige poten heel precies naast haar lijf.
Vervuld van verwachting versnelt hij zijn voortbewegen,
als ten lange leste aan het eind van dat lieve lijf
de oranje kop gloort van de goddelijk glanzende gardenaslang.
feedback van andere lezers- sinneskyn
Prachtig omschreven..spanning van begin tot aan het einde :) al struikelde ik de tweede keer wel eventjes over dat lijf...sinnegroetjes hil puk: Dank je - backie
Ondanks de lange zinnen (die me hier niet storen) is dit heel mooi geschreven en bedacht. Ik denk zelfs dat de gardenaslang er van genoten heeft, net als ik van dit dichtverhaaltje.
Groeten. backie puk: bedankt - drebddronefish
Mooie alliteraties in een schitterend dicht! Groetjes puk: Dank je. - maartendeman
Hallo Puk, ik vind dit een schitterend gedicht met een subliem einde!! puk: Dank je - Vansion
verrassend van kop tot staart (en andersom) puk: dank je - vlinderman
Alliteratief hoogstandje, visueel wat minder, maar dat is dan weer de schuld van al die volwassen zinnen...
groet, Frans V. puk: Dank je.
|