< terug
Ontvleugeld
ik voel me door en door rot, mijn maag draait zich om in mijn vermoeide lichaam
al het moois om me heen heeft geen zin
bestaat hier een woord voor?
zelfs muziek boeit me niet meer
wanneer gaat dit over zijn
de vlinders zijn dood, ontvleugeld
het voelt als moord, allesvernietigend vanbinnen
de afgrond lonkt, het is heel moeilijk om te weerstaan
misschien moet ik maar toegeven aan wat ik denk..
feedback van andere lezers- animal_dancer
Heel herkenbaar gevoel. Ik ben al enkel jaren op en af depressief en ik begrijp je volkomen. Volhouden zou ik zo zeggen want achter elk putje komt er weer een bergje ;-) (en elk putje is ieder keertje minder diep!)
Liefs Nathalie roggemanj: heel hartelijk bedankt voor je fijne reactie...
groetjes, johan - fille_de_toi
als je aan hetzelfde denkt als ik
weersta
treffend gedicht, zit je in mijn hersenpan?
fille roggemanj: ik doe mijn best..thx - duivelstrikje
ontvleugeld, zucht.
zoek jouw vleugels, je zult ze huis vingen. Of ze nu van veren, papier, hout of vlees en bloed zijn: als je zoekt vind je het.
liefs, fien roggemanj: thx :-) - mieke
ik vind het heel mooi,vooral pakkend...het voelt of je heel triestig bent!Als dat zo is, wens ik je veel sterkte...Het van je afschrijven kan heel veel goed doen!groetjes roggemanj: bedankt voor je steun en reactie..bedankt - teevee
Slaap er een paar nachtjes over
dan gaat het over! roggemanj: was het maar zo gemakkelijk opgelost.... - mistral
deel jij ook mijn verdriet? is het waar? ik wist alles van haar, en toch kon ik niks doen! verdomme !!!! roggemanj: ik weet wat je bedoeld........echt - Leona
sterkte
roggemanj: dank u voor de steun al zijn het maar woordjes.. - Ghislaine
Slaap er nog maar een kleine vijftig jaar over. Ik zal intussen die afgronden overal dichten. roggemanj: bedankt voor je lieve reactie
|