|
< terug
de baas van het land
het is weer ochtend
de ploeg staat er nog
fris blinkend met hier en daar
aarde als mazelen op haar blad
donkere kluiten voorspellen
een melig tierende oogst aan
rijp koren en mals graan
de boer kan weer voorgaan
in de hoogmis van zijn land
zijn geloof doet niet onder
voor het gemopper op de regen
niet altijd de zegen waarop
een man als hij moet wachten
hier is hij echt in zijn element
zijn gekloven gelaat even charmant
als de geknotte wilgen aan de rand
van zijn hemel op deze wereld
heel anders dan in de stad
waar niet geürineerd mag worden
op perron 10 toch niet
zo vertelde hem een blikken God
feedback van andere lezers- Lia
je mag ook nergens meer sassen..zucht,,;-)
Vlinderman: Erg, he! Maar toch, het heeft wat, al die regelneverij...
groet,
Frans V. - sabine
ik heb het gevoel dat je na 4 strofes klaar was
de 5e is in mijn optiek overbodig.
de eerst 4 vind ik de echte vlinderman
beste groet paul
Vlinderman: Hey Paul, vergeef me de volkse aanspreking - ik heb een beetje het gevoel dat we elkaar leren kennen hebben hier - maar de vijfde strofe is in feite de (bestaans)reden van het gedicht. Het is de verrassing op het einde van de rit, het "deus ex machina". Wist ik veel dat er een boer op bezoek ging komen in mijn schrijverij ;)
Maar ik begrijp het langs de andere kant ook weer wel, jij bent als lezer immers mijn geweten, mijn criticus, blijft alleen over dat ik er hier en nu eens geen rekening mee wil houden. Ik hoop dat je me begrijpt.
groet,
Frans V.
|
