naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Niets verteld

door springie

Je zweeg me van
verdriet in al zijn gedaantes
over tranen, brandend, zout,
over eenzaamheid en
het kille niets.

Je verzweeg me hoe
een veilige afstand te bewaren,
vanop de kade,
geen toeristische haven
ontvankelijk voor elkeen.

Je keek me bedroefd aan
toen mijn lach verstomde
en tranen opwelden
in ogen vol staar.

Waarom heb je me
niets verteld
over het licht in mijn ogen
dat mensen koesteren,
over mijn lach,een ontluikende vlam....

Ik wist het
toen mijn lach verstomde,
tranen opwelden,
mijn ogen slechts

doelloos staarden.

feedback van andere lezers

• Mistaker
  Zeer fraai, vooral strofe 2 vind ik geweldig!
  
  Groet,
  Greta
  springie: thanx! ik had dit gedicht al enige tijd geleden geschreven en heb het laten liggen. onlangs heb ik het dan aangepast en herschrijven. ben blij te zien dat het in de smaak valt :-)
• dichtduvel
  Mooi
  springie: thanx
• teevee
  Heel erg mooi!
  springie: thanx!
• rinka
  mooi afgeronde gedachtengang.
  diepdroevige inhoud.
  springie: yep :-)