|
< terug
stadsparkvijver
het park kijkt geharkt
naar het vale water
verdwenen liters plezier
voor de verdorde stedenmens
de tijd heeft niet stilgestaan
hier loopt de stad mondiaal vooruit
op wat eenieder te wachten staat
dorst en dorst en ook wel dood
de bodem van de vijver staart
groen in opperste vijandigheid
naar de verdwaalde toerist
- voor water moet je elders zijn
de vele papieren in haar buik
wijzen naar de Leien, de straten
opgebroken stukjes waarheid
van een opgeblazen toekomst
feedback van andere lezers- dichtduvel
Prachtig gewoon. Ik zou er opgeblazen verleden van maken, maar wie ben ik. Grtz Jef
Vlinderman: Dat zou je er inderdaad van kunnen maken, Jef, wat van jou een optimist maakt. Ik zie het echter nog niet onmiddellijk de goede kant uitgaan, vandaar mijn accent op de toekomst.
Groet,
Frans V. - teevee
'het park kijkt geharkt naar het vale water'
ik zie het voor me liggen! Heel mooi!
Vlinderman: De dichter als schilder kwijt zich met pen en penseel van zijn taak ;) Ik voel me geslaagd als jij het voor je ziet liggen.
groet,
Frans V. - Mistaker
Heerlijk gedicht. Ik woon zelf vlakbij het Oosterpark, wandel er dagelijks doorheen en dit is zeer herkenbaar!
Groet,
Greta
Vlinderman: Heeft dat Oosterpark ook een opgedroogde vijver, of hebben jullie daar meer geluk?
groet,
Frans V. - Vansion
staalsterk begin (bonkt in mijn hoofd: dat "het park kijkt geharkt")
dorst en dorst en ook wel dood
knap hoe je dit ook ritmisch vertaalt
elke strofe valt de dieperik in
(enkel het laatste vers is ritmisch wat opgeblazen ... je mag natuurlijk aanvoeren dat dat de bedoeling was...)
Vlinderman: Ik volg je waar het de laatste strofe betreft, het is een voordrachtgedicht, maar daar heb ik wat teveel in willen stoppen. Voor ik het breng, zal ik het eerst nog herwerken. Bedankt voor de hulp hierbij, vANsion.
groet,
Frans V.
|
