< terug
Schep adem
in de wachtzaal der natuur
kijkt een knijpoog zon
ik schep adem
laaf mij
aan het feeërieke beeld
van eend en meeuw
die gemoedelijk met
ka en waterhoen
broodkruim uit de hand eten
dit geluk dient als voorbeeld
waar ik niet wil aan ontsnappen
rustgevoel bevangt
en ik lepel sfeer
gulzig als een nutteloze molecule
in het geheel
dat hierboven wordt bepaald
feedback van andere lezers- dichtduvel
Nou die molecule lijkt mij nog niet zo nutteloos! Grtz, Jef SabineLuypaert: 't zijn de kleintjes die de groten maken he (smile)
dank je hartelijk - teevee
Jij lepelt sfeer!
Ik lepelde een perfect gedicht! SabineLuypaert: bloos
dank je, heel erg - kapiteinsebbos
prachtgedicht, Sabine!
SabineLuypaert: dank je voor het prachtig, dat zet aan tot schrijven (smile) - RolandBergeys
Heel mooi! SabineLuypaert: heel lief (smile) dank je - voetie
inderdaad heel mooi geschreven SabineLuypaert: dank je voetie (smile) - Lucky
ik wil niet kwaken als een eend of vliegkklappend als een zwaan maar:
waar ik niet wil aan ontsnappen (weet nog niet waarom)
en de laatste zin remt naar mijn gevoel een beetje het gdicht.....
Schaamrood op de kaken maar moest het wel even kwijt.........
Lucky SabineLuypaert: dit was een sfeerobservatie aan een dijk in vlaanderen putteke zomer. Ik begrijp je remming, is beteke bombastich precies he, maar hij was beetje bedoeld zo,
geen schaamrood is nodig (smile) wel blij dat ge mee doet met niet ontsnappen
dank je
|