|
< terug
Levensreis
Op de binnenwateren van mijn geest
dobberen herinneringen tussen gedachten
doelloos golvend met het water
als waterlelies tussen gele plomp.
Drijvend op de druppels van de tijd
reizen ze door mijn brein
op zoek naar eilanden van troost
in oceanen van klein leed.
Via kanalen vol tranen
stijgen ze naar bergen van hoop
gespiegeld in een meer van vreugd
trekkend van haat naar liefde en terug.
Zonder besef van waterdiepe gevaren
sirenes of tegenstromingen vol gevaar
deinend op mijn levenswater
vloeien gedachten en herinneringen ineen.
Ankerloos door tijd en ruimte voeren ze de reiziger
langs de geheimen van een leven
bewaard in een tijdelijk lichaam
gekluisterd aan zichzelf en het hier en nu.
feedback van andere lezers- kronos
uitnodigend om even een 'pauze' in het drukke gedoe in het lassen en na te denken over een aantal zaken !
puk: Dank je. - fenk
Bij momenten diepzinnig. De beeldspraak is wat zwaarwichtig (zoals herinneringen die via kanalen vol tranen naar bergen van hoop stijgen om zich daar in een meer van vreugd te spiegelen enz...)
puk: Dank je. - mariagarquez
akkoord met fenk
puk: bedankt - Auda
mooie symbiose, al wordt die bij wijlen verkracht door overdaad (het gevoelsmatige lijdt onder het verstandelijke, bijvoorbeeld het woordje "brein": ik werd meegenomen maar dat woord brengt me weer met de voeten op de grond en herbeginnen maar...)
puk: Dank je. Tja dat is mijn eeuwige strijd, het gevoelsmatige en het verstandelijke in evenwicht lrijgen. - duivelstrikje
een zwaar gezicht, terwijl hij ook licht zou kunnen zijn.
liefs, fien
puk: Dank je. Mijn stemming was niet licht. - teevee
Het valt mij zwaar te moede
en dat doet sterk vermoeden
-God mag je wel behoeden-
maar jij schuwt hier het goede!
puk: ja, zo was de bui. - dichtduvel
Graag gelezen. Jef
puk: Bedankt
|
