naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Gisteren

door springie

Gisteren
toen ik wegging,
of eerder vluchtte,
was het jouw nabijheid
die me naar de keel greep.

Mijn keel
barstensvol verdrongen
emotie,
de lucht ijzig gewrongen
tot in het kleinste longblaasje.

Tot
tranen zacht en warm
mijn wangen verlieten
en
het snikken susten.

feedback van andere lezers

• dichtduvel
  En kijk, vandaag weer een zonnige dag! Groetje, Jef
  springie: indeed ;-)
• duivelstrikje
  na regen komt zonneschijn!!!
• RolandBergeys
  Van die tweede zin met keel zou ik maken:
  
  Ze zit barstensvol verdrongen...
  
  Voorts: mooi.
  springie: bedankt voor de tip! ik vind zelf dat het wat hort en stoot :-)
• bellehelene
  prachtig
  springie: thanx!
• aquaangel
  mooi, doch triest gevoel
  springie: yep :-)
• gono
  Liefde is altijd een beetje sterven!
• teevee
  De lucht is weer blauw
  geniet dus maar gauw!
• Auda
  Mooi! Het begint grijpt echt wel naar de keel. Als de tweede strofe vormelijk het gewrongen gevoel beoogt te versterken, is ze ook goed, al zou ik ervan maken (in de sfeer van het gedicht): ijzig de lucht / tot in het kleinste longblaasje /gewrongen (is maar een suggestie hoor). In de laatste strofe vind ik het zinnetje "mijn wangen verlieten" te weinig poëtisch, maar wie ben ik...
  springie: bedankt voor je uitvoerige feedback!
• Hoeselaar
  Poëzie is dit niet echt
  
  wilhelm
  springie: inderdaad, vind het zelf niet zo bijster goed
• stormvonk
  was het jouw nabijheid die me keelde?
  denk er eens over. grz dave
  springie: zal dat zeker doen
• sabineluypaert
  hij nam me
  vindt stormonk zijn suggestie ook krachtig trouwens
  
  
• animal_dancer
  ontroerend mooi :-)
  springie: thanx!