|
< terug
Herfst als in een droom
De roestbruine koeienlijven staan dampend in het natte gras
Een groene specht vliegt lachend over dit schouwspel
Ik probeer dit beeld in te vriezen met woordjes
De oogverblindende zon maakt het bijna onmogelijk van mijn ogen te openen
Ik ruik de herfst, de lucht is killer, weg is de warmte van de zomer
De platanen verliezen voor de honderdste keer hun loof
Alles lijkt zich te herhalen, allemaal op het juiste moment
Dit is levensritme en wie het kan zien mag zich gelukkig prijzen
Ik doe mijn uiterste best om alles te delen wat ik zie
En zelfs de kille oktobernevel die op een paar meter boven de grond hangt deert me niet
Jullie zijn me niets verschuldigd, integendeel
Met mijn hand onder mijn kin herlees ik deze tekst en trek een tevreden bekje
feedback van andere lezers- RolandBergeys
... onmogelijk om mijn ogen te openen, niet van-
mooi.
roggemanj: Bedankt... - teevee
Goede waarneming,
beste weergave!
roggemanj: thx - gono
Wat baten kaars en bril, als de mens niet zienen wil!
roggemanj: Snap eigenlijk niet wat je bedoeld maar toch bedankt :-) - mistral
net een schilderij!
roggemanj: :-) bedankt voor je fijne reactie - aquaangel
subliem, misschien zou ik wat lidwoorden schrappen
maar ach....das een beetje zeuren
xx
roggemanj: :-) zeur maar niet hihi, bedankt voor je reactie
|
