naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

zwarte aarde

door stormvonk

Nu de muren van mijn leven
zijn ingestort
zit ik

hartlijdend gevangen
onder een grauwe herfsthemel

en de geur van verse zwarte aarde stijgt op
van de grond die pas is omgespit

en het begraaft met warmte
wat goed was voor mij

Zonder dat wat
jij was, lijk ik vergaan
nu je weg bent naar daar
waar
ik niet heen kan

waar jij zal slapen
wij van dromen

feedback van andere lezers

• aquaangel
  Zonder dat wat
  jij was lijk ik vergaan
  nu je weg bent naar daar waar
  ik niet heen kan
  
  zou ik omzetten
  omdat ik de zin
  jij was lijk ik te vergaan
  
  niet prettig vind om te lezen
  of je moet er een komma tussen zetten
  
  jij was, lijk ik vergaan
  
  
  
  Zonder dat wat jij was
  lijk ik vergaan
  nu je weg bent naar daar waar
  ik niet heen kan
  stormvonk: goed idee
• RolandBergeys
  Mooi.
  stormvonk: bedankt
• dichtduvel
  Indringend, Jef
  stormvonk: merci
  grtz dave
• springie
  inderdaad een mooi gedicht!
  stormvonk: dank je wel, ik heb 't opgedragen aan iemand dicht bij mij