< terug
Leven
Gewoon even vastgesteld hoe mooi leven eigenlijk is
Alles rondom je zal het je duidelijk maken, en dit meestal zonder woorden
De duisternis van de nacht, de dauwdruppels op de planten
Gewoon het wroeten in de aarde, de geur van de herfst
Laat me je liefhebben, zonder meer te willen
We geven ons over aan wat we voelen
We denken niet aan stenen of aan wat dan ook
Geen menselijke of materiele zaken
Geen rekensommen of winstbejag
Enkel wij alleen, wij die elkaar aanvullen
Het zal nooit anders zijn, we weten het allebei
Nooit zal er ook maar iets in de geburen komen van wat wij voelen voor elkaar
feedback van andere lezers- duivelstrikje
zo een heerlijk gedichtje
waarvoor je altijd wel eens
tijd hebt om het te lezen,
en om het nog eens te lezen,
en nog eens.
Zo mooi is het.
liefs, fien roggemanj: Bedankt voor je vrolijke reactie :-) - dichtduvel
Het leven kan mooi zijn. J. roggemanj: Bedankt.. - Ghislaine
Prima. Een tip waar je mee doet wat je wenst:
Tweede strofe, laatste zin
zonder rekensommen of winstbejag. roggemanj: ik zal het eens overwegen :-)
groetjes, johan - aquaangel
mooie mijmering
roggemanj: ja he? :-) - gono
Om over na te denken bij een warm haardvuur! roggemanj: :-) leuke reactie, bedankt - teevee
laatse zin
'van wat wij voelen voor elkaar'
zou ik weglaten roggemanj: ik dus niet :-)
toch bedankt - RolandBergeys
Ja, ik vind heel de laatste zin wat veel, met die laatste zin (vanaf Nooit dus), lijkt het me er een beetje "over".
Voorts vind ik dit wle mooi. roggemanj: bedankt
|