< terug
Indigo
Mijn blauwe man
straalt kracht uit
zoekt evenwicht
in opstuivend zand
een sluier verhult
zijn innemende lach
die me kleurt
en horizontaal
doet glanzen
elke gouden korrel
van verschuivende
duinen is getuige
van het deinen
door de storm
feedback van andere lezers- kronos
je ligt voor het grijpen tussen hemel en aarde...
mooi ! mistral: dank je hartelijk kronos! - dichtduvel
Zeer poëtisch. Jef mistral: dank je Jef! - teevee
Erg mooi! mistral: thx teevee! - nutswritingkate
Nu wil ik nog meer gaan uitwaaien aan zee! ;) mistral: om het zand uit onze haren te laten waaien haha ;)
thx! - animal_dancer
Waw, dat moet een immense liefde zijn tussen jullie! Kan ik momenteel alleen maar eens van dromen ;-)
Geniet met volle teugen van die prachtige momenten!!
liefs Nathalie mistral: pure fictie Nathalie! jammer genoeg!
dank voor je fijne fb - gono
Ik dein met je mee........... mistral: mmmm tja ... ;) - DensPowells
Ik las'm gisteren al eens, toen begon ik ook met "maan" ipv man. Dat heeft waarschijnlijk meegespeeld met het beeld (van een woestijn) dat ik heb. Horizontaal glanzen, zie ik daar terecht sex in, of is dat 'dem reinen ist alles rein, dem schweinen ist alles schwein? mistral: terecht ja... klopt! goeie fantasie Dens - RolandBergeys
Mooi. mistral: dank je Roland! - wim_veen
Indigo neigt naar het einde van de kleurenwaaier, mengt blauw en violet.
Ik vroeg me af wat je bedoelt met “blauwe” man.
Gaat het over de kleur van de iris, van een aura?
Alleen het “ritmische” zou ik schrappen, omdat de deining vanzelfsprekend een ritme heeft. Maar dat is maar een detailkritiek.
Verder blijf je sober en dat verkies ik boven het uitpakken met geleerde woorden die uiteindelijk nergens op slaan.
Een pluim dus.
Verder graag gelezen, heel open.
mistral: Het gaat over de blauwe mannen in de woestijn. Hun huidskleur wordt donkerblauw door het dragen van blauwe gewaden, die verven ze zelf (of hun vrouwen althans). Je hebt ongetwijfeld van hen gehoord. Ik zal het herlezen betr het ritmische, je hebt gelijk, dank je hartelijk Wim! - SabineLuypaert
vooral de laatste strofe raalt me hardhandig mistral: dank je Sabine!
|