|
< terug
ontwapende soldaat
alles is relatief voor de soldaat
die zo kwetsbaar blijkt te zijn
als het commando van zijn oversten
zonder overwegingen uitgesproken
hem in de armen van de vijand drijft
voorbij de uren vol glorie
het bespieden van de ander
het wachten op wat actie
en een blinkend streepje lint
na het schrijven van geschiedenis
mag hij eenzaam kwijnen
beurs van zijn attente bewakers
en weemoedig in het duister
het beeld van vrouw en kind oproepen
ergens in Verrewegland waar
zelfs de hond nog los loopt
de hunkering in zijn hart
gaat uit naar ramen en deuren
zonder tralies, zonder sloten
en een nachtje ongewekt
om nog eens goed te kunnen slapen
meer is er niet
achter zijn muren
feedback van andere lezers- nutswritingkate
Euh... om 1 of andere reden gaf het me tranen in de ogen, dus je hebt zéker iets geraakt bij mij met dit gedicht!
Vlinderman: Als wat ik vertel jou ook raakt, dan staak ik alles, behalve het verder beamen. En betuig ik mijn spijt dat wij hiertoe in staat blijven zijn.
groet,
Frans V. - RolandBergeys
Mooi!
Vlinderman: Niet echt, maar ik denk dat ik het begrijp.
groet,
Frans V. - Auda
in eigen no man's land, een menselijke held...
Vlinderman: Een sukkel bedoel je, eentje dat er niet hoefde te zijn...
groet,
Frans V. - Hoeselaar
Dit geldt zeker voor die arme soldaten daar in dat woeste Irak.
Mooi weergegeven Kurt
wilhelm
Vlinderman: Wilhelm, soms verdenk ik jou van meer te weten van mezelf dan ik dat kan...
groet,
Frans V. - teevee
Jaja! Plichtsgetrouw noemen ze dat
Vaderlandslievend ook al zo wat
en hoe groter de wonden van helden bedekt
hoe dikker 'hun' portemonnee wordt gespekt!
Vlinderman: En is dat niet erg???!! Geloofden we maar genoeg in onze wereld om er iets aan te kunnen veranderen. Ik alvast niet, ik noteer en stel vast, ook voor het nageslacht.
groet,
Frans V.
|
