< terug
Een leeg vel, herschreven.
Dit is een mooi vel papier,
zo glad, zo wit, zo leeg
te mooi om op te schrijven.
Waarmee dit blad vandaag gevuld?
Met woorden stoer of honigzoet
een gedicht, een tekening
proza of een column, scherp en fel?
Mijn brein te loom voor geslepen woorden,
mijn lijf te rozig voor rake puntige letters.
In de schaduw van het Zwarte veld
speelt de wind met mijn blad papier
Een koekoek roept, stottert elke derde keer
koekoek, koekoek,koekoekoek,
vogels zingen mijn metgezel in slaap
achter ons trekt de drukte weg
stilte lijft het veld al in
bos en weg zoemen zacht.
Ik zoek naar zachte, ronde woorden,
letters in een fluistering,
poëzie geblazen door de wind,
proza met vleugels op thermiek,
zinnen glijdend van een zonnestraal.
Maar al wat mijn woordenschat me biedt
is een gefluisterd oooohhh
wanneer de Poëzie komt aangelopen
op ranke hertenbenen
als een streling voor het gras
het trotse gewei geheven.
Te mooi voor dit lege vel papier.
feedback van andere lezers- drebddronefish
Mooi, altijd een inspirerend thema het blad papier
groetjes puk: Dank je. - aquaangel
mooi
wel volle zinnen...
misschien zou ik dat anders doen..
maar heel sfeervol
xx puk: Ben ik nog mee aan het spelen. Maar met het wegstrepen ging veel sfeer verloren, dus kwam het er weer in. - gono
zeer goed! puk: dank je - Vlinderman
Dag Puk, men verwijt mij al eens dat ik veel woorden gebruik, maar aan jou kan ik dan toch niet tippen... Ik herken het zoeken van de muze, het laten bezinken en vinden van de juiste woorden, maar ik mis nog wat de afstand, die ik altijd zoek tussen proza en poëzie, doch zelf ook niet altijd vind... Niettemin, een mooi en bijzonder sfeerbeeld.
groet,
Frans V. puk: voor mij hangt het er ook nog een beetje tussen in.
Een gedicht heeft voor mij wel ook zinnen nodig. ik houd niet zo van die gedchten met drie woorden op een regel. Misschien omdat ik ook elke dag haiku schrijf. De tegenstelling tussen dat ultra korte en een sfeerbeeld boeit me.
|