|
< terug
cholera
(Artsen zonder Grenzen, Angola)
langs de zandwegel van een sloppenwijk
loopt een open riool, het broeinest voor de kiem
die zich opsplitst tot een veelvoud van zichzelf
regen spoelt slijk naar de lemen hut
een jongen hurkt met afgestroopte broek
tussen afvalberg en zee
tussen azuur en vloek
de stuip in de maag is gewekt
gegorgel in de darm, een gaslek
damp van vergane vis stijgt in slierten op
tot hoog boven mijn kraag
tot ik de neus dichtprop
met watten, in jasmijn gedrenkt
met ogen die zinken in hun kassen
ligt er een oude man te kwijnen
ook een baby met ingevallen fontanel
die met rubberhandschoenen wordt gewassen
zijn droge lippen happen, het vel schilfert
soms huilt hij zonder fut, geen traan
om vers water te halen
moet je voor dageraad
twee uur in de wachtrij
voor de meest nabije waterkraan
een lam lijf ligt in een hoog omheinde tent
het vloerzeil wordt met chloor geschrobd
de huid koelt af
het hart zwoegt
de bloeddruk duikt
hij ligt op een bed met een afvoergat
loopt leeg in een emmer
een lijfstraf die hij niet verdient
een naald drupt verdund zout en suiker in de ader
de dood wordt een wijkende vriend
feedback van andere lezers- mistral
versta je... ken artsen zonder grenzen, was jarenlang vrijwilligster (hier in België) zag menige video van "the field" ... - teevee
En wij maar klagen
dat het warm is of te koud
en zelfs het eendagsbrood
proeft wansmakelijk en oud - Lanseloot
Verschrikkelijk. Je kan het brengen zonder dat het melig wordt. Alleen begrijp ik niet goed waarom je de strofen indeedle zoals je dat deed. Groetjes, Ann. - dichtduvel
Angstaanjagende en broodnodige getuigenis, Jef - RolandBergeys
Wrang, knap verwoord. - Vansion
moet geschreven en gelezen worden
nog en nog
het poëtische doet dit dieper doorsijpelen...
slotvers is beklijvend - aquaangel
goed neergezet
alsof we het zelf kunnen
aanschouwen, en dan nog
is het maar de minimale werkelijkheid
x - mariagarquez
Nu ik je lees begrijp ik beter de fb die ik van je kreeg op mijn laatste gedicht. Daar waar ik graag suggestief te werk ga ben jij overduidelijk detaillistisch. Elke iets krijgt zijn aantal woorden waar het recht op heeft. Het is zeker verdedigbaar. Mijn werk was dat ook, reden waarom ik het zo hardnekkig verdedig. Allezins mooi gedicht van jouw.
|
